माछापुच्छ्रे हिमालफेदिका घना जङ्गलहरु वर्षायामको ४० दिन टुसा टिप्नेहरुका लागि खुल्ला हुन्छ । भिराला निगालाघारीमा भालु र जुकासँग लड्दै टुसा खोज्न जानेहरु मध्यरातमै जाग्छन् । 

टुसाको कथा

माछापुच्छ्रे गाउँपालिका वडा नम्बर ९ मा पर्ने प्रुन्धु (Prundhu) गाउँमा अघिल्लो साँझ पुगेका हामी, राति २ बजे नै तयार हुन थाल्यौं । मूख्य डर जुकाको थियो । शरिरभरि स्यानिटाइजर र डिटोल दल्यौं । 

 हामीसँगै टुसा खोज्न जाने सुशिल जंग क्षेत्री आइसकेका थिए । 

घरबेटी भाइले जुकासँग लड्ने हतियार तयार पारिदिए – टालोमा पोको पारेको नुन । 

सुशिलले साथीहरुलाई बोलाउँदै हिँडे । अलिबेर ठाडो उकालो चढेपछि काल्था डाँडामा मानबहादुर अधिकारीको घर भेटियो । साथीहरुले मायाले बोलाउने नाम मनु । 

अँध्यारामा जुनकिरीले झैं टिलपिल टिलपिल मोबाइल बालेर हामी उकालो लागिरह्यौं । चौतारो भेटियो । यहाँबाट जङ्गल सुरु हुन्छ । 

जुकाहरु सल्बलाउन थालिसकेका थिए । 

अँध्यारोमा एक घन्टा झाडी र जङ्गल छिचोल्दै हिँडेपछि मिर्कुम् खर्क आइपुग्यो ।  झिसमिसे हुन लागेको थियो । 

देवी श्रेष्ठको गोठमा चिया खाएर हामी अघि लाग्यौं । 

दश पढेर मलेसिया हानिएका मनु, गाउँमै पर्यटक ल्याउने सपना देखेर फर्किएका थिए । कोरोनापछि भनेजस्तो भएन । मनुले हरेश खाएका छैनन् । घुमन्तेहरुलाई पर्खिरहेका यहाँका डाँडाकाँडामा मानबहादुर र साथीहरु रमाइरहेका छन् । 

केही बेर जङ्गल छिचोलेपछि नमर्चे खर्क भेटियो । खर्कको गोठमा भेटिए कुलबहादुर लामिछाने । हामीले मामाको साइनो लगायौं । 

अलाङ्गे झरनाछेउ केही बेर थकाइ मारेपछि मनु र सुशिल टुसा खोज्न निगाला घारितिर छिरे । 

हामीभन्दा पनि अगाडि मध्यरातमै हिँडेर टाढा जङ्गलतिर गएको अर्को टोली पनि टुसाको भारि बोकेर फर्कियो । 

बाटोमा एउटा गोठमा ७७ वर्षका रत्नकुमार श्रेष्ठ भेटिए । 

झरी छल्न हामीले कुलबहादुरको गोठमा एकैछिन थकाइ मार्यौं । 

अगाडि लागिसकेको टोलीले गाउँमाथिको चौतारीमा भारी बिसाएर टुसाको मुठा बनाउन थाल्यो । 

गाउँको एउटा घरमा सबैले बटुलेर ल्याएका टुसाका मुठाहरु जम्मा भयो । अब यी टुसाहरु बजार जान तयार छन् ।

The post EP150 Tusa ko Katha appeared first on Herne Katha.